De Maand Februari

Heyhey, hier ben ik terug met een update over mijn Japanse avonturen. Mijn laatste update was over het micro-economie-examen, maar nu de examens voorbij zijn, doe ik elke dag alleen dingen die ik écht wil.

Het kapper-gaan in Japan, is een avontuur op zich. Voor mijn 22e verjaardag besloot ik mijn haar te laten knippen/permanenteren. Na de les (in Japan geven ze ook nog les de week na een examen.
De 'les' bestaat uit zoveel als thee drinken en koekjes eten, gecombineerd met foto's trekken (uiteraard, want we zijn in Japan) en wat babbelen) nam ik de bus naar Kita-Urawa en zocht mijn weg naar het kapperssalon.
Vanbuitenaf gezien, zag het er wel mooitjes uit. Aan de sjieke kant. Aangezien ik geïntroduceerd was door iemand die al jaren naar dit kapperssalon gaat, kreeg ik 50% korting! Dat was al een fijn begin!
Ik kom binnen, ze nemen mijn jas en tas aan, begeleiden me naar mijn persoonlijk stoel (waar ik vanaf dan 3u en langer zou moeten inzitten), geven mij een dekentje op de knieën, boekjes om te lezen, wat thee & koekjes en mijn persoonlijk kapper van dienst.
Een man van half de 30 vermoed ik, knap, charmant, verzorgd,... stelt zich voor. Izumi san. Hij vraagt wat ik wil, aangezien mijn haar misschien niet geschikt is voor wat ik wil, en ik dus niet goed weet wat ik wil, zitten we daar een half uurtje te babbelen. Hij vroeg ook naar
de eventuele verschillen tussen Japan en België. Alles bij elkaar een fijn gesprek. En omdat mijn haar niet is zoals het haar van Japanners, heeft hij een klein lokje afgeknipt voor "onderzoek".
Hij begon dan mijn haar te wassen, ze vragen elke 5 minuten of ze u geen pijn doen, of er iets jeukt, of ik het niet koud heb etc. Het verhuizen van de gewone stoel naar de wasstoel, gebeurt ook met begeleiding: iemand die je dekentje neemt, je staat recht, wandelt naar de
wasstoel, krijgt het dekentje terug. Service in Japan, tot in de kleinste details.
Eens terug in de kappersstoel, begint hij lichtjes mijn haar te knippen. De manier van knippen leek verdacht veel op die in België, wat mij op een of andere manier wel geruststelde. Eens het knippen afgelopen was, begon hij een vuil stinkend goedje in mijn haar te smeren.
Daarop volgden 2 assistenten die kwamen helpen met het krulspelden draaien. Jaja, krullen. En dan was het ook mijn beurt voor de hand-arm massage. Stel u voor, 3 mensen staan tegelijk krullen te draaien en ondertussen ook nog een hand-arm massage.
In een woord, genieten.
Eens het krullen draaien gedaan was, begon het afzien. Het wordt wat verwarmd, het prikt zo wat in mijn nek, het haar is nat en die krulspelden waren nogal zwaar, wat deed mij pijn in de nek krijgen, en het STINKT. Overdreven.
2u en een half later mochten ze eruit. Of het het gewenste resultaat zou zijn, was nog onduidelijk. Want de samenstelling van Japans haar is niet dezelfde als mijn haar, en dus konden ze niet met zekerheid zeggen of het goedje gewerkt zou hebben.
Terug naar de wastafel, haartjes goed gewassen (maar de typische kappersgeur was er nog niet uit), en jaja, daar waren de krullen.

Nu lijk ik dus officieel meer op mijn zus dan ooit. Maar of het krullenhaar mij staat, is nu wel de vraag?

Na het kappersavontuur nam ik de bus terug naar huis, maakte mij klaar voor mijn eigenste persoonlijke verjaardagsfeestje. Ik ga er niet veel woorden aan vuilmaken, (al verdient het het wel) maar het was geweldig. Een man of 20 hadden zich verzameld op het kot van Ryotaro.
Eten, drinken, kadootjes en vrienden, alles en iedereen was van de partij. Het was g-e-w-e-l-d-i-g. Een verjaardag die ik nooit zal vergeten! Bedankt!

De dagen daarop lieten zich vooral kennen door luiheid. Uitslapen voor de eerste keer in een maand of meer. Met uitslapen bedoel ik dus echt een gat in de dag slapen. 12u, 1u,.... En dan rustig opstaan, genieten van een douche en voor ik het wist was het alweer avond.

Tussen 9 en vandaag 23 februari, heb ik niet zoveel gedaan. Een dagje naar Yokohama, Kawagoë, en voor de rest niet veel. Yokohama en Kawagoë stelden eigenlijk niet zoveel voor. Dus daar ga ik niet verder over uitweiden.
Laatst ben ik vooral bezig met het plannen van mijn grote Japan reis. Op 11 maart komen mijn papa en mijn tante Japan onveilig maken voor twee weken.
We gaan naar Hiroshima, Miyajima, Himeji, Kobe, Osaka, Nara, Kyoto en Tokyo. Het zal een vermoeiende 2 weken worden, maar hopelijk heel geslaagd!
Het was een iet wat korte blog, maar ik moet dringend mijn valies voor Hawaii maken (jaja, ik vertrek donderdag naar Hawaii!!!) en de dingen die ik mankeer gaan kopen. Zoals een bikini :-)

De volgende update zal zijn als ik terugben uit het warme, mooie, verre, paradijslijke,... Hawaii!!!!!!!

Warme groeten uit Japan. (Alhoewel het vandaag regent, kruipt het kwik elke dag wel boven te de 10 graden. Vorige week was het al eens dicht bij de 20 en een andere dag of drie rond de 15-17.)

Dorien