Een week geleden...

...schreef ik deze blog, maar hij is met vertraging online gekomen.



Het is vandaag donderdag. Het is mooi weer, de zon schijnt en er is geen wolkje aan de lucht.
Eerst en vooral mijn excuses voor de lange afwezigheid op deze blog. Ik heb een drukke, maar geweldige zomervakantie achter de rug. Ik zal op deze blog dus een kort overzicht geven.

Sinds het eerste weekend van juni werkte ik gedurende twee maand tweemaal per week 's avond als campagnemeisje van het Belgische bier Vedett. Samen met het (uitermate tof) team toerden we door Tokyo en Yokohama langs cafés die Vedett serveren. Daar verrasten we de klanten met een gratis flesje Vedett waarop hun eigen fotolabel werd geplakt. Een leuke ervaring! En veel kennissen erbij.
Eind juni werd het langzaamaan tijd om te studeren voor de Japanese Proficiency Test die plaats vond op 5 juli ll. Ik was van plan het hoogste level te proberen, alhoewel dat geen sinecure zou blijken.
De zware zondag brak aan en ik trok vol goede moed naar school. Ik had het geluk mij niet te ver te moeten verplaatsen aangezien het op mijn universiteit werd georganiseerd. Na 6u zwoegen, pauzeren en terug zwoegen was het voorbij. We zouden onze punten wel pas in september krijgen, nog 2 maanden in spanning leven.
ik liet het echter niet aan mijn hart komen en vertrok niet veel later naar Bangkok, Thailand. Op vakantie bij Fauve en Peam. Tien dagen lang heb ik genoten van prachtig weer, lekker eten, lieve mensen, mooie toeristische en minder toeristische plekjes.
Fauve en Peam, nogmaals bedankt voor de toffe vakantie!!
Terug naar Japan betekende het einde van de pret. Examens en een bachelorpaper, die nog steeds niet af was, wachtten me op. Ik heb er het beste van proberen maken, alhoewel de laatste week echt hel was. Slaaptekort, overwerkte hersenen en sociaal contact nul.
Toen ik uiteindelijk de volledige versie doorstuurde, viel er een zware blok van mijn schouders. Nu was het alleen maar hopen op een positieve uitslag..
Om de stress door te spoelen, vertrok ik dan maar terug op vakantie. 10 dagen was immers niet genoeg geweest om Thailand te ontdekken. Ik heb 2 weken lang genoten van massages, mij in een Thais universiteitenuniform gewrongen, olifanten, krokodillen, slangen, kakkerlakken en meer van deze lieve en minder lieve beestjes ontmoet en ga zo maar door. Mijn Thailand-ervaring was geweldig. Al haat ik de roekeloze taxichauffeurs en het feit dat ik geen yota verstond/versta van wat ze zeggen.
Terug in Japan was het spannend afwachten op de uitslag van de Japanse Test. Al mijn vrienden die hem ook hadden afgelegd waren geslaagd. De druk nam toe, maar jawel, ik was -totaal onverwacht- ook geslaagd! Hoera voor mezelf!
Vanaf 7september begon ik dan te werken op een beurs ter ere van de 150ste verjaardag van de opening van de haven van Yokohama (en daarmee gepaard ging ook de openstelling van het tot dan voor het buitenland streng afgesloten Japan).
Een oppervlakte van 80 vierkante meter was voorzien van televisies met documentaires over Belgie, pamflets, rekjes gevuld met bier, chocolade, wafels, speculaas, de Strooper-koekjes, en ga zo maar door. Een stukje Belgie in Japan.
Samen met R en K stond ik in voor het aanvullen van de rekken en de kassa. Op hoogdagen maakten we een omzet van meer dan 6000 euro. Pauze nemen of naar het toilet gaan was er dan niet bij. We begonnen om 10u en eindigden na een lange dag om half negen 's avonds. Dan had ik nog twee en half uur trein, bus en fiets voor de boeg eer ik mijn bedje kon induiken. Het was een lange, vermoeiende, maar heel toffe week, een ervaring (en wat zakgeld) rijker. Yokohama is naar mijn mening ook een van de mooiste steden van Japan. De combinatie van nieuwe mooie architectuur, zee, gezellig China Town, ... is niet te versmaden.

Al gauw werd het donderdag de 11e september. Tijd voor de proclamatie van mijn 3e bachelor.
'S ochtends werd ik wakker met een dringende mail in mijn inbox van R.J. die me aanmaande zo snel mogelijk mijn punten vanuit Japan door te sturen naar Belgie, of ik kon het afstuderen wel vergeten. Vol stress belde ik naar mijn Japanse universiteit en dan naar de KUL en terug naar de een en terug naar de ander en ga zo maar door. Veel vijven en zessen later waren mijn puten dan toch (zij het onofficieel) in Leuven geraakt en vrijdag kreeg ik het geweldige bericht via de telefoon (want een ander probleem had roet in het eten van Kuloket gegooid) dat ik geslaagd was. Kan het nog steeds niet geloven, maar ben nu officieel Japanoloog. Wist niet dat afstuderen zo goed voelde... (^•^)v

Mijn jaar in Japan is dus perfect, met mijn bachelor en Japanese Language Profiency Test in m'n handen. Beter dan ik ooit had durven dromen. Daarnaast heb ik ook heel wat rondgereisd naar verre en minder verre oorden.

Mijn reisplannen zijn echter nog niet ten einde, ik zit namelijk nu in de shinkansen op weg naar het Noorden, om de zilveren week door te brengen in de auto. Het is eens wat anders dan taxi en hotel. Samen met Y ga ik in vijf dagen van Sendai via Yamagata naar Hirosaki en Aomori. Om van daar via Hachinohe en Toono terug te keren naar Sendai.
Aangezien ik via een speciale regeling tussen Belgie en Japan makkelijk met mijn Belgisch rijbewijs mag autorijden, is het aangeraden dubbel op te passen op de baan. :-)

Er resten mij slechts 11 dagen hier in het verre maar oh zo mooie Japan. Ik ga er met volle teugen van genieten en op de laatste dag van september, na exact 367 dagen in Japan, zal ik met pijn in het hart en tranen in de ogen afscheid nemen van dit geweldige jaar.

Ik zie jullie gauw,
Dorien