Money Money Money

Hallo iedereen! Hier volgt de 6e update. Om te beginnen nog eens benadrukken dat de tijd echt wel vliegt hier in Japan. Ik ben nog nooit zolang in Japan geweest als nu. En toch voelt het totaal nog niet zo lang...
Woensdagavond was er dus het feestje voor Priscilla’s verjaardag. Toen ze het restaurant binnenkwam en ons zag zitten, sloeg haar hart wel een tel over ^^ hihi. Een geslaagd verrassings-feestje dus. Jammergenoeg nogal rap gedaan, want de volgende dag had iedereen gewoon weer les. Donderdag 13 november had ik een gewone schooldag. ’s Avonds ben ik met Sayuri (jap-v) in Be Plant gaan eten. Een restaurantje recht over de hoofdingang van school. Ze hebben daar Japanse gerechten zowel als europese. Maar verjapanste europese. Japanners zijn daar erg goed in ^^ En het is er erg lekker. Sayuri komt daar al 4 jaar elke week, en Kensuke (jap-m) doet daar zijn baito (=weekendjobke-achtig). Het was juist voetbal op’t groot scherm dus dat was ook errug fijn en gezellig.
Vrijdag ook gewoon les en ’s avonds ging ik normaal afspreken met Ellen om in Ikebukuro iets te gaan eten, maar Ellen is wat ziekjes geworden –helaas- en dus werd het afgelast.
Zaterdag en zondag waren twee rustige dagen zonder veel spectaculairs. Veel slapen vooral, huiswerk maken en de dagelijks was&plas. Zondagavond ben ik iets gaan eten met Tatsuya. Had’k al lang niet meer gezien. Ik ben dan naar Tachikawa gegaan en eerst wat gewinkeld. Helaas beperkte het winkelen zich tot het bekijken van etalages. Maar toen we op een Belgische Wafels-winkel botsten, (Brusselse wafels) met ijs enzo, voelde ik mij toch moreel verplicht van ze eens te proeven. Ze waren echt overheerlijk. Een verschil van smaak met die in België, maar verwaarloosbaar klein.
Maandag-dinsdag-woensdag waren 3 gewone schooldagen. ’s Woensdags gaan Jaina en ik volgens wekelijkse traditie een ijsje eten in Be Plant. Donderdag had ik mijn eerste keer baito :-) Ik geef privéles Engels, Nederlands en Frans. Voor Nederlands zijn er niet veel kandidaten. Enkel Kensuke waagt zich eraan. En kan dus al “ik wil eten, ik wil slapen” enzo zeggen. Verder komt “nie doen, danku, lekker, alstublieft, schattig, pijn, smakelijk” er ook redelijk verstaanbaar uit.
Ik had met mijn eerste leerling (een orthopedisch chirurg van rond de 40) afgesproken rond 6u in de lobby van het Keio Plaza Hotel in Shinjuku. Een beetje belaagd door de zenuwen ging ik daarheen. Ik ben tenslotte maar een onnozele student, en die man heeft jaren gestudeerd, mensen hun levens gered en is nu professor aan een Medische Universiteit in Tokyo. Totaal niet te vergelijken dus. Anyway, toen ik een vriendelijk uitziende man van rond de 40 mijn richting zag uitkomen, was ik al wat geruster. Zijn engels was ook erg goed, veel beter dan de gemiddelde Japanner. Hij heeft al de hele wereld gezien, is ook al naar België geweest, woont in een van de duurste wijken in Japan, is getrouwd en heeft een dochtertje van 2. We hebben een uur en half in een of andere dure bar een fruitsapje gedronken (op zijn kosten-uiteraard), engels gepraat, het geld ontvangen en mijn eerste keer baito zat erop. Hoe gemakkelijk kan geld toch verdiend worden. ^^ :-) Ik voelde mij zelfs wat beschaamd om zoveel geld te ontvangen voor niets te doen. Ajajaj :-)
Toen ik trouwens in het Keio Plaza Hotel aankwam, voelde ik mij een beetje onwennig in mijn jeans :S en was ik blij dat ik de tijd genomen had om mij wat te schminken. Al die Japanse meisjes zagen er zoals gewoonlijk weeral perfect uit, en de Japanse (business)mannen allemaal in sjiek pak. De lobby van het hotel zelf is ook gigantisch en prachtig. Precies een andere (overdreven rijke) wereld.............
Vrijdag weer een gewone lesdag en ’s avonds zijn we met onze circle gaan eten in een traditioneel Japans café, genaamd izakaya. (volgens engelse wikipedia is een izakaya : An izakaya (居酒屋) is a type of Japanese drinking establishment which also serves food to accompany the drinks. The food is usually more substantial than that offered in other types of drinking establishments in Japan such as bars or snack bars.)
Er zijn verschillende soorten, en wij zijn in Urawa (een half uurtje met de fiets van de unief) in een Okinawaanse izakaya gaan eten. Daar er 3 jongens in onze circle van okinawa komen, is dat zowat hun stamcafé. Na te veel eten en alcohol zijn we het daar rond half 12 afgebold om onze avond verder te zetten met karaoke. Met een man of 12 zijn we (met 6 fietsen) van urawa terug naar de karaoke dicht bij onze unief gefietst. Bergop-bergaf, redelijk koud en ver, is onze fietstocht een wedstrijdje geworden, om het eerst bij de karaoke waar Mari (jap-m), Nodoka (jap-m) en Kensuke (jap-m) stonden te wachten. Zij waren niet meegeweest naar de okinawaanse Izakaya. Uiteindelijk heb ik net voor Ryotaro (jap-m) en Nemi (zweed-m) gewonnen :P Ryotaro kon echt niet tegen zijn verlies trouwens haha.
Tot 2u nog tientallen japanse liedjes gezongen om dan naar huis te gaan en ons bedje op te zoeken.
Vandaag had ik terug baito, deze keer in Ikebukuro met een 29 jarige accountant die Frans wilt leren. Komt goed van pas, zo poets ik mijn Frans ook terug wat op. Na de ontmoeting met mijn “leerling” ben ik in Sunshine city ( een shoppingcenter) naar een Island-Fair gaan kijken. Morgen gaan we met een hele benda daar naar toe, maar aangezien ik vandaag al in de buurt was, ben ik effe gaan zien wat voor iets dat voorstelt. Het is eigenlijk een soort van uiteenzetting van verschillende kleine mini Japanse eilandjes van over heel Japan. Die door middel van zo’n fair toerisme willen aanwakkeren. De reden waarom we daar naartoe gaan met een hele bende is omdat er 3 van onze circle van okinawa (grootste zuidelijk eiland van Japan) afkomstig zijn. En daarnaast is ook Kensuke geboren op een (mini mini) eiland aan Niigata. Er wonen maar 300 mensen ofzo waaronder een 20-tal kinderen. Kensuke zijn vader is trouwens hoofd van het eiland. Een beetje zoals bij ons de taak van een burgemeester. Alleen heeft het niets te maken met politiek, maar eerder met afkomst. Ik snap het systeem niet helemaal perfect maar misschien morgen wel ^^
Verder ga ik nu nog wat huiswerk maken en vroeg gaan slapen, want we hebben morgen al om 10u in Ikebukuro afgesproken.
Tot de volgende keer voor meer weer(?)!!
Dorien