Eerste schoolweek.

Hier zijn we weer voor de wekelijkse update. Ik zou eigenlijk huiswerk moeten maken nu, maar ‘k heb last van uitstellingsgedrag en dus ga ik eerst mijn blog schrijven. ’t Kan ook zijn dat ik het al gauw beu word, waardoor het een korte blog zal zijn.
Maar dus het vervolg van de vorige blog.
Het was zaterdag – ondertussen al een week geleden, help de tijd vliegt!! – dus de bedoeling dat we met de buitenlandse studenten en wat japanners op shopping tour zouden gaan. Wij stonden flink te wachten om 1u op de afgesproken plaats. Maar helaas kwamen er geen Japanners opdagen. Eens het al half twee werd liepen daar zo 2 japanners en een buitenlander die wel extreem ostentatief naar ons stonden te kijken. Ik dacht van tiens, misschien weten die meer, laten we die ff achtervolgen. Want die waren op weg naar ergens. Ik volgde die zo van op afstand een beetje, en eens ze mij in de mot kregen deden ze teken naar mij dat ik dichterbij moest komen. Uiteindelijk bleken zij alle 3 members te zijn van de TRY ME-saakuru (studentenkring). Maar hun plan was niet om de shopping tour te doen, maar wel om naar een universiteitsfestival te gaan van een meisjes universiteit in Tokyo. Die andere helft die de shopping tour zouden doen, hadden de dag ervoor een feestje gehad enzo en het was gelijk zo half afgelast. Uiteindelijk kwam die bende (5 jongens) wel opdagen, maar alle buitenlandse studenten waren ondertussen al warm gemaakt voor het festivalletje en niet de shopping tour. Daarom hebben we maar met iedereen de bus en trein genomen richting Tokyo, om daar naar Takadanobaba te gaan. (De plaats waar Ellen trouwens woont). Een 7 tal japanse jongens en een twintigtal buitenlanders schat ik. Blijkbaar waren er die dag geen Japanse meisjes die vrij waren of mee wouden, waardoor we vooral (alleen) met japanse jongens gesocialized hebben. ‘k moet er niet bij vertellen dat het leuk was haha :P
Maar omdat we voorbij het gebouw wandelden waar ik een jaar en 3 maand geleden een japanse language course had gedaan – in takadanobaba – ben ik even naar binnengeglipt en de mevrouw van het office herkende mij nog en wist da ik uit belgie kwam en ze knuffelde mij zelfs!! Mega ongewoon in Japan om mensen te knuffelen  Ze drong er ook op aan om tijdens de week ergens nog es terug te komen omdat dan de leerkrachten er ook zijn, terwijl ze er nu alleen zat.
We vervolgden dan onze weg richting de meisjesuniversiteit, waar er vanalle kraampjes van eten enzo waren, een show, wat dansacten enzomeer. Heel tof sfeertje, lekker eten aan democratische studentenprijzen en véél jongens. Das ook zo logisch he : een meisjesuniversiteit dus op het festival (iets zoals opendeurdag bij ons) komen allemaal jongens en ontstaan veel koppeltjes. Da’s meteen ook de reden waarom er van onze saakuru TRY ME alleen maar jongens mee wouden naar het festival ^^ voor meisjes valt daar immers niet zo veel te zien, tenzij al die jongens die daar komen opdagen ^^ haha
Mijn universiteit heeft ook zo’n 3daags festival, 1-2-3 november. Dan maken we warme banaan met chocolade ofzoiets. En met de winst wordt dan later naar de karaoke gegaan of feestjes georganiseerd.:-)
Anyway, heel tof dagje. Toen we terug naar huis gingen, besloten we met heel de groep te gaan eten en daarna af te zakken naar een karaoke dicht bij onze woonplaats = International House = zal ik vanaf nu afkorten tot Ihouse.
Tot een uur of 12 gezongen, dan naar ons Ihouse teruggekeerd om bij Jef op de kamer naar een film : Densha Otoko te kijken. Ik had die wel gezien maar was alweer wat vergeten hoe die ging dus hebben we hem nog maar eens bekeken. Het was wel knusjes zo met een man of 15 in een mini-kamertje. Met een man of 10 op het bed enzo. Warm enzo maar na een uur of 2 very stinky.
Anyway, uiteindelijk dan gaan slapen, want zondag moesten we er vroeg uit! 3 van de 7 japanners die we de zaterdag hadden leren kennen spelen baseball, de nationale sport in Japan, veel populairder dan voetbal ofzo. Dus gingen we zondagmorgen naar hun wedstrijd gaan kijken op het plein aan de universiteit. Veel gespeeld werd er uiteindelijk niet want er was niet genoeg volk ^^ Ze hebben dan maar wat met de natte vinger gespeeld, zoals het uitkwam. ’s Middags zijn we dan met Kensuke, Nodoka en Yoshiki gaan eten. En na de middag zijn we naar een deftige wedstrijd gaan kijken, die ook daar op de unief was. Maar van een meer professioneel ploegje, waar kensuke en nodoka moesten scheidsrechteren.
Na de wedstrijd zijn we naar huis gegaan, om dan ’s avonds rond 9u terug te verzamelen om naar onsen (warmwaterbronnen) te gaan baden. Dat is zo een heel (verwen)complex met sauna en heel warme, minder warme en koude baden, douches en vanallesvanalles. Ook echt water uit te grond, wat zo heel goed is voor uw huid. Ge krijgt daar zo een babyvelletje van. Aangezien dat open is tot 3u ’s nachts, spraken we om 10u af aan de ingang. Omdat er na 12u geen treinen meer naar huis zijn, besloten Nodoka, Kensuke en ik om met de fiets te gaan. De andere gingen met de trein heen en met de taxi naar huis. Maar fietsen is gezond en het was maar een half uurtje rijden en fietsen is ook de goedkoopste oplossing.
Onsen is jongens en meisjes apart, want iedereen loopt daar poedelnaakt. Toen ze mij vroegen of ik daar al ooit eens naartoe gegaan was en ik moest eerlijk nee bekennen. Ze vroegen dan ook of ik da wel zou aankunnen zo als (enigst) buitenlands meisje volledig naakt……… Maar ik zei ca va’t wel. Er waren uiteindelijjk ook 3 japanse meisjes nog komen opdagen, waardoor we met 4 waren en de jongens ook met een stuk of 4.
Het moment dat ik dan binnenging met die 3 japanse meisjes die ik ook nog nooit ontmoet had (!!!!) kreeg ik toch een beetje last van schaamte. Haha. Het ogenblik da ge u zo moet staan uitkleden en dan naar de douche loopt en uzelf wast is toch een beetje onwennig. Ge krijg 2 handdoekjes, maar het is eigenlijk niet zo de bedoeling da ge die meeneemt. Het hele kleine minihanddoekje wordt wel vaak meegenomen maar niet om uw lichaam te bedekken, wel om nat te maken (koud) en dan op uw hoofd te leggen als ge in een 40 graden warm bad zit…. Maar ik heb het dus toch maar gebruikt om mij te bedekken. Beschaamde wezel als ik ben. Haha. Anyway het was heel fijn, ontspannend enzomeer. Daarna nog wat rond gehangen daar in die lobby zo waar ge iets kunt eten en drinken en dan om 1u ’s nachts met de fiets naar huis.
Maandag was een feestdag, dus niets te doen. Vuilnis gesorteerd, wat gekuist, lang geslapen, the usual daily stuff.
Redelijk vroeg gaan slapen, want dinsdag had ik school. De eerste week moogt ge zo wat naar vanalle vakken gaan om te zien of het level wat past bij uzelf. En dan tegen de volgende week moet je beslissen welke vakken je wilt nemen en dat dan indienen.
Dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag is er dan niet zoveel speciaals meer gebeurd. Gewoon naar school gaan, ’s middags in de shokudo (cafetaria) iets eten voor 2 euro (zowat het Alma-systeem van in belgie, maar goedkoper en lekkerder ^^) en ’s avonds ook op restaurant enzo gaan eten met wat japanners of buitenlandse studenten. Hangt wat af van dag tot dag.
Vrijdag was het ook de hele dag school en ’s avonds was het het Welcome’s party van Try Me. Voor alle buitenlandse studenten en alle members van onze saakuru. Uiteindelijk waren er veel meer japanners dan buitenlanders, ook veel meisjes, een hele toffe groep eigenlijk. Meer details over het feestje en de voorbereidselen en afloop volgen later.
Nu is het tijd om te studeren!!! Huiswerk maken jippiee!!!
Tot de volgende !
Dorien vanuit het nog steeds (lange-mouwen)t-shirten-weer-SAITAMA. (mijn excuses voor schrijffouten en eventuele grammaticale fouten, maar ik gebruik echt zo goed als geen Nederlands hier, en je zou ervan verschieten hoe snel je een taal (zelfs je moedertaal) vergeet!!)