さすが日本。Sasuga nihon.

Maandag gingen een paar andere buitenlandse studenten waaronder Benjamin (Australië) en Jaina (Kazachstan) naar het gemeentehuis, en omdat ik nog een bewijsje nodig had om nu al een gsm te kunnen kopen, ben ik maar meegegaan. Ook de overblijvende rompslomp van mijn kamer in orde gedaan hier op de administratie van de dormitory. Er zijn eigenlijk 4 gebouwen, 3 oude en 1 nieuw. En de meeste van ons zitten in het nieuw ^^ Ik ook ^^ :)
In de namiddag is een vriend uit Tokyo naar Saitama afgezakt, om de lucht op “den buiten” op te snuiven. Wat zitten babbelen enzo met de andere buitenlandse studenten, samen iets gaan eten en dan zat maandag er al weer op.
Dinsdag zijn we ’s morgens vertrokken om naar Akihabara te gaan. We gingen eerst naar Ikebukuro’s Big Camera om wat info enzo te vragen. Oorspronkelijk gingen we daar onze gsms kopen, maar dat hebben we dan toch maar niet gedaan. We snapten het nog niet zo goed, het Japanse gsm-systeem is echt wel ingewikkeld!! In Akihabara (ook wel The Electric Town genoemd) hebben we dan nog maals info gevraagd en uiteindelijk na echt 3u vanalles uitleg vragen en overleggen, besloten Jaina en ik om die zwart-rode gsm van AU te kopen. De gsm zelf hebben we 1 yen betaald, waardoor we eigenlijk gewoon elke maand een vast bedrag betalen (als we niet over de limieten gaan tenminste). Met andere woorden een gsm met een 2megapixel fototoestel in, tv, radio, woordenboek japans-engels, engels-japans, japans-japans, en nog zoveel meer snufjes voor 0,007 euro.
Het vast bedrag dat we elke maand betalen is een euro of 15, waar we 30 min mee kunnen bellen en 1000 mailtjes sturen per maand. Internet gebruiken wordt gewoon afgetrokken van de 1000 mailtjes. Het leukste van al, is dat familie gratis naar elkaar belt. Op het eerste zicht, lijkt dat totaal niet van belang, want er is geen familie hier in Japan. Maar omdat Jaina nog maar 19 is, en in Japan dus onvolwassen, kon zij helaas geen gsm kopen. Ik heb effe voor mama gespeeld en haar gsm dus gekocht, waardoor de gsm die zij gebruikt ook op mijn naam staat. Zo worden wij & onze contracten dus automatisch familie, wat ervoor zorgt dat wij 24 op 24 gratis ongelimiteerd naar elkaar kunnen bellen. HOERA! さすが日本！
We hebben dan ook nog wat stekkerconverters enzo gekocht, nu we daar toch in the city of electric stuff waren, eentje gaan drinken terwijl we op onze gsms moesten wachten en dan tegen ’s avonds teruggekeerd naar het platteland. :P Toen we terugkwamen aan het station leek het even of mijn fiets gestolen was, maar dat vonden we al raar want in Japan gebeuren zo’n dingen niet echt vaak. Bleek achteraf dat we moesten betalen voor die fietsenstalling waar wij onze fiets gezet hadden, maar we wisten dat niet en dus worden die fietsen gewoon naar buiten verzet. Thank god ^^
Woensdag gingen Benjamin en ik naar een AU shop in de buurt, om voor hem ook een gsm te kopen. Ik zou die dan ook voor hem kopen, zo wordt hij ook familie en kunnen wij ook gratis ongelimiteerd bellen, maar Japan zou Japan niet zijn moesten ze voor dit misbruik tegen te gaan niet iets gevonden hebben. In Japan zijn er gemiddeld 1 of 2 kinderen per gezin, waardoor de papa 2 gsm kan registreren en de mama ook. Dit komt er dus op neer dat er per persoon maar 2 gsm geregistreerd kunnen worden. Helaas daar ging ons goed plan…
We zijn dan maar teruggekeerd naar de dorm en een beetje zitten uitzoeken over ons vakken die we gaan nemen. En pertoeval kwamen we uit op een site met de wisselkoersen en waren we alletwee in shock toen we de stijging van de Yen tegen over de euro & Australische dollar zagen. In juli was 1 euro nog tegen de 170 yen, en nu rond de 135 !!!! AAAAAAARGH! Papa, nu wordt het nóg duurder om naar Japan te komen. Dju hé! :(
In de namiddag hadden we een infonamiddag over de dorm, wat mag en wat niet mag. Hoeveel we moeten betalen, op basis van wat dat berekend wordt etc etc. Ook de politie kwam eens langs om een woordje te doen over de veiligheid enzo. Het verkeer en fietsen die geregistreerd moeten worden en blabla. We zijn dan maar dadelijk onze fietsen gaan registreren, kregen een plakkertje en hingen het op onze fiets.
’s Avonds besloten Jaina en ik om nog effe af te zakken naar Tokyo en zijn we wat gaan shoppen in 109 in Shibuya. Echt beroemd winkelcentrum met alle nieuwste en laatste trends. Alles in one-size en maar 1 keer voorhanden zodat eigenlijk niemand hetzelfde kan hebben. Helaas is het een one-size gemaakt voor het japanse smalle meisjeslichaam en paste ik nergens in………. Na ons winkelen nog eentje gaan drinken in de HUB. Een English pub die ze in de meeste grote plaatsten hebben. Ze hebben er 1 belgisch bier, maar ‘k ben nu ff vergeten hetwelkste. Daarnaast ook snacks en cocktails en alle andere soorten drank.

Ik denk dat ik donderdag niets speciaals gedaan heb, want ik kan mij totaal niet herinneren dat ik iets meegemaakt heb. Waarschijnlijk lang geslapen, supermarkt bezocht, vakken enzo onderzocht, uurrooster samengesteld, naar die prof van Economie geweest. (echt wel een rare kerel trouwens!!) (ik dacht eerst dat het aan mij lag, maar vrijdag hoorde ik van mijn supervisor dat hij echt wel een beetje een raar persoon is.) En dat is het denk ik. En uiteraard bellen met Jaina en in elkaars kamer rondhangen ^^

Vrijdag was een erg drukke dag. Donderdagavond hadden Jaina en ik besloten om ’s morgens naar de les Japans te gaan. Om eens een idee te krijgen van het niveau. Zo zijn we van 9 tot half 11 en 10u40 tot 12u10 naar eerst Japans schrijven geweest en daarna naar Japans lezen/luisteren. Het niveau was hoog, hoger dan leuven en een heel klein beetje boven mijn niveau, maar daar ik vermoed dat mij dat zal aanzetten tot meer studeren, gaan we het erop wagen. Eens al mijn vakken gekozen zijn, zal ik wel eens een uiteenzetting schrijven over mijn vakken.
Tegen om 12u moest ik dan eigenlijk al terug zijn op mijn dorm, want Magda en ik waren gevraagd om een Grieks meisje rond te leiden. Sophia was ’s morgens gearriveerd in Japan, en gaat hier een maand op de faculteit wetenschappen (een of andere ingenieur doctoraatsgedoe) onderzoek doen. Maar daar zij geen japans studeert en niet tot een of andere groep behoort hier op de unief, werd ons gevraagd om haar rond te leiden enzo. En haar aan wat mensen voor te stellen enzo. Omdat wij toch al zo goed Japans kennen en hier al een week zijn en ook meisjes uit Europa zijn etc etc. Hebben wij die job maar aanvaarD, maar Magda had eigenlijk al andere plannen voor vrijdag en het weekend, dus heb ik de job maar alleen op mij genomen. ‘k Heb er uiteindelijk wel een bedankingsmailtje voor gekregen van die prof en nu zien ze mij graag moeha. Sophia en ik zijn dan ’s middags na mijn les met 2 japanse jongens van haar onderzoekslokaal (2 medestudenten van haar dus) gaan eten in de eetzaal. Een beetje zoals een Alma, maar goedkoper, lekkerder en meer keuze.
Het was de eerste keer dat ik Japanners van de unief ontmoette, dus dat was ook wel fijn voor mezelf. En Sophia is eigenlijk een heel toffe. Dus dat zat allemaal goed mee.
In de namiddag zijn we naar de supermarkt geweest, om zowat de basisbenodigdheden te gaan kopen. Daar Sophia moe was is ze daarna gewoon naar haar kamer gegaan en vroeg gaan slapen.
Ik had dan nog een afspraak met mijn supervisor. Een prof van de faculteit economie die ik altijd en overal mag gaan lastigvallen als ik problemen en/of vragen heb. Very fijn. Ze is niet zo Japans en babbelt veel en is heel vriendelijk en zou alles doen om u te helpen. Zo zien we het graag uiteraard. Aangezien ik een paar dagen ervoor met een andere prof van een Economie-vak was gaan spreken, vertelde ik haar daar ook over enzo. En een urenhalf later was alles min of meer besproken.
Ik kreeg toen juist een mailtje (op mijn gsm) van Kei (japanner die ik ken van in Belgie maar nu 2 weken in Japan is) dat hij in saitama was en of ‘k geen tijd en zin had om iets te gaan eten. Dan ben ‘k dus met het fietsje naar Minamiyono station gegaan en daar de trein genomen naar Omiya. Eentje gedronken en wat bijgepraat en terug naar huis.

Zaterdag……….gingen we (Jaina en ik) samen met Benjamin, Sophia, magda enzomeer op Shopping Tour. De studentenkring voor buitenlandse studenten en internationaal gezinde japanners hadden een plan om ons de buurt te tonen met bus. Het verslag daarvan en het verslag van zondag komt later.
Het is hier nog steeds warm, alhoewel het tegen de avond (vanaf een uur of 8-9) toch wel flink afkoelt en we genoodzaakt zijn om een trui of t-shirt met lange mouwen aan te trekken. Maar jassen en sjaals, winterkleren en botten worden nog niet uit de kast gehaald. I love it!

Dorien