Tuesday, October 28, 2008

Cote D'ôr.

Hey iedereen, tijd voor de wekelijkse update, wel met wat vertraging maar bon.
Ik heb zo de indruk dat ik echt al achter loop op schema, aangezien ik nu moet vertellen over het weekend van een week geleden. Het feestje dus.
Na de les op vrijdag werd er op onze dorm een feestje georganiseerd door onze saakuru (studentenkring) Try Me voor de buitenlandse studenten. Eerst werd er naar de winkel gegaan, groenten gesneden, naamkaartjes gemaakt etc. Lekkere yakisoba. Mmmmm. Er waren ook onigiri (rijstballetjes, met vanbinnen vanalles, vis oa). Yakisoba is gebakken noedels met kip of varkensvlees en groenten. Very yummie.
In Japan hebben feestjes altijd een begin en einduur. Het begon om half 7-7uur en eindigde om 9u. Want er mag na 9u geen (erg) lawaai meer zijn in da zaaltje. Da zaaltje is aan gebouw één, waar er ook gezinnen met kinderen enzo wonen. Vandaar dat eens het 9u is, het min of meer stil moet zijn.
Maar niet getreurd, na het feestje, verdeelden we ons zowat in groepjes, en gingen we afzonderlijk naar een cafe-resto. De mensen die iets wouden eten, aten. Die die iets wouden drinken dronken. Vanaf 11u hadden we bij de karaoke een zaaltje gereserveerd, waardoor we daar dan heen zijn gegaan. Tot een uur of 2. Dan hadden we nog ni echt zin om naar huis te gaan, dus zijn we bij Ryotaro(jongen) (als je foto’s bekijkt, Ryotaro is die met het rare haar...) op kot gaan zitten en hebben we nog tot in de vroege uurtjes gepraat bij een natje en een droogje.
Zaterdag was het dan de uitslaapdag… Niets speciaals gedaan, buiten wat huiswerk.
Zondag heb ik mij ook redelijk uitgeslapen en in de namiddag naar de supermarkt geweest om inkopen te doen samen met Ayako(meisje), Eriko(meisje) en Kensuke(jongen) voor Masumi(meisje) haar verjaardagsfeestje. Kensuke en ik besloten om dan samen curry met rijst te maken, dus kochten we ook daar al onze benodigdheden voor. De drank enzo dan afgezet bij Ryotaro, waar het feestje van Masumi gehouden werd.
Na de lekkere curry met rijst, spraken we met iedereen af ron 9u bij Ryotaro, Masumi zelf die kwam pas om 10u, eens alle voorbereidselen getroffen waren.
Ik had voor de gelegenheid een flesje kriek meegenomen, die door alle aanwezigen geproefd en goedgekeurd werd. Cherry bier hadden ze nog nooit van gehoord ^^
Ondanks het feit dat de meesten onder ons maandag morgen om 9u les hadden, duurde het feestje toch in de vroege uurtjes. Weer een geslaagd feestje…
Maandag was het wel wat minder, maar toch flink naar de les geweest!! (In Japan zijn examens niet zo belangrijk, als je 10 van de 13 lessen gaat en altijd flink uw huiswerk maakt, zijt ge zowiezo al geslaagd ook al doe je je examen niet mee.. vandaar dat iedereen hier altijd flink naar de les gaat.)
Maandag was het dan weer een leuke dag. Jasmijn kwam naar Saitama!! Na de les ben ik haar aan het station gaan afhalen met mijn fietsje, tot aan mijn dorm gereden, de curry-overschot van de dag ervoor opgegeten en dan gaan shoppen naar de dichtstbijzijnde department store. Iets zoals de inno, maar dan groter en meer dingen. Een 4 verdiepingen-hoog gebouw, met op gelijkvloers & eerste verdieping eten en kleren en vanalles. De 2e eerder restaurants en ook nog wel klerenwinkels en andere prullenwinkels, en 3e en 4e verdieping parking. Ze hebben daar naar't schijnt belgische chocolade enzo, dus moesten we toch eens langs daar gaan om dat te gaan controleren. En jawel, Belgisch bier, chocolade, snoepjes, lotus-koekjes en ga zo maar door. Zelfs appelmoes en verschillende soorten confituur. Een beetje duurder dan in België, maar aanvaardbare prijzen :-)
Tot 11u daar gewinkeld (’s avonds, jaja in Japan is alles lang open ^^) en dan met de fiets terug naar huis. Jasmijn dan een douch’ke genomen en ons klaargemaakt om bij Rena(meisje) op kot te verzamelen en iets te drinken weeral. Jasmijn moest toch op z’n minst Kensuke, Nodoka(jongen), Rena, Sayuri(meisje), masumi en ryotaro eens ontmoet hebben dusja…. Dat is dan ook redelijk uitgelopen tot in de vroege uurtjes wegens te plezant, maar dinsdag toch ook flink naar de les geweest (jasmijn ging mee^^) . Dinsdagavond terug met heel de bende van de dagen ervoor naar Nakashou gaan eten. Daar het zooo lekker is, en zoveeel eten voor zoooweinig geld, is jasmijn ook nog meegegaan. Het restaurant-dineetje eindigde weeral bij ryotaro op kot, waardoor vroeg slapen weer uitgesloten was. Toch op een iet-wat deftig uur naar huis gegaan en gaan slapen. Woensdag heb ik vanaf 9u tot 16u aan een stuk les, dus jasmijn is ’s ochtends met de bus naar het station gegaan en van daar naar huis.
Het was een leuke tweedaagse, voor herhaling vatbaar ^^ ;-)
Woensdag dan les, ’s avonds huiswerk maken, donderdag les, ’s avonds huiswerk maken, vrijdag les en WEEKEND. En dat moest uiteraard met nog een feestje gevierd worden. Deze keer was Shukunobe (jongen) jarig, dus zijn we in een izakaya (japans traditioneel resto) een tabehoudai gaan doen. 3u lang zoveel eten als je wilt voor een vaste prijs per persoon. Ik heb dan mijn grenzen verlegd en onder het motto “in uw leven moet je alles proberen” heeft dorien kujira gegeten. Kujira is walvis. Ik heb –jawel- walvisvlees gegeten. En met véél spijt in mijn hart moet ik toegeven dat het echt lekker is. Een beetje zout, maar wel erg lekker…
In het park dan afgeteld naar 12u, en shukunobe-kun zijn verjaardag gevierd. In het park was een gigantische saxofoon, heel mooi verlicht in het midden van een vijver. Aangezien de saxofoon door een belg uitgevonden is, vond ik dat wel speciaal !  Alhoewel de foto’s mislukt zijn. ’t Wordt tijd dat ik een fototoestel aanschaf dat wel foto’s kan trekken in het donker! (maar helaas zal dat nog niet voor direct zijn). 
Na het aftellen zijn we weer afgezakt naar iemand’s kot, deze keer shukunobe zelf. Daar dan spelletjes van 15 jaar geleden gespeeld, met de eerste spelconsole. Dorien die nog nooit met een playstationachtig ding gespeeld had, heeft het er dan toch maar op gewaagd, onder druk weliswaar. En het was wel tof, alleen was ik enorm moe dat ik daar ter plekke in slaap gevallen ben. Toen iedereen naar huis ging, ben ik dan maar “opgestaan” en ook naar huis gegaan. Zaterdag weer uitgeslapen (slaap inhalen) en huiswerk gemaakt. Wat rondgehangen bij jaina op kot enzo. ’s Avonds redelijk vroeg proberen gaan slapen want zondag was een grote dag.
Ik had al een maand geleden op internet gereserveerd om met witte dolfijnen te zwemmen, in het seaparadise in Yokohama. Om half 6 opgestaan, gedoucht en ontbeten en met de fiets naar Minamiyono (het dichtstbijzijnde station), de trein op om rond 9u in yokohama te arriveren.
Eerst wat rondgehangen tussen de dolfijnenbassins, een dolfijn’s rug aaien en versteld staan hoe gigantisch die dieren wel zijn. Ik werd meteen een beetje bang en mijn moed zonk tot in mijn schoenen…
Dan mij aangemeld aan de balie en samen met 9 andere mensen een duikpak gekregen en zo speciale schoenen. Dan wat watergewenning, behoorlijk koud moet ik zeggen. Water van 18 graden komt zo in het duikerspak, en dan warmt dan geleidelijk aan op aan uw lichaamstemperatuur. Dan wat aanraken : buik, rug, tong, tanden,……. Dan wat rondzwemmen, draaien dan draait de dolfijn mee, dan kusje krijgen, foto’s trekken, nog wat spelen en dan mochten we erop zitten en werden mee gevoerd en nog es foto’s trekken en dan was het over. Mochten we gaan douchen en daarna waren we aant toekijken hoe andere mensen hetzelfde deden als ons, en dan kon ik alweer bijna niet meer geloven da ik da ook gedaan had… Echt een droom die uitkwam… Op de foto’s is ook goed te zien dat de dolfijn ook genoot van mijn aanwezigheid, mijn foto was de enigste waarop hij ook zijn oogjes dicht deed toen hij mij een kus gaf  *sigh*
Toen het zwemmen afgelopen was, heb ik daar nog wat rondgelopen en vanalles bezocht enzo. Visjes gekeken, souvenirtjes gekocht en dan afgezakt naar Harajuku. Schoenen gekocht, een broek & rokje gekocht en dan naar Ikebukuro om met Nodoka, Jasmijn en Kensuke in het Thais resto gaan eten. Wel een beetje eerst verdwaald enzo en dan moesten we nog 50 min ofzo wachten. Maar het is zo lekker dat we het wachten er wel voor over hebben…
Trouwens in Japan is het de gewoonte dat je gewoon buiten het resto wacht tot er plaats is als een restaurant volzet is. Zo zie je rond etenstijd aan alle restaurants een wachtrij staan. Wij zouden gewoon naar een ander restaurant gaan, maar de Japanners wachten gewoon. De andere restaurants zijn meestal ook allemaal wel volzet, dus naar een ander restaurant gaan brengt niet zoveel op in the end, maar toch…
Dan in een overvolle trein naar huis, thuisgekomen, huiswerk gemaakt en gaan slapen. Maandag flink naar de les gegaan en na de les wat in de combini (convenience store) rond gehangen met jaina, eriko en ayana (3 meisjes) en wat gebabbeld. Het was in ene keer heel hard beginnen regenen en we hadden geen paraplu dus moesten we ergens wachten tot het over was. ’s Avonds zijn Jaina en ik dan terug in Nakashou gaan eten en dan daarna naar Be Plant (afgekort be pla (spreek uit bipra in het japans) gegaan om een ijsje te gaan eten. Daarna nog flink mijn teksten gelezen voor de les van vandaag.
Na de les samen met Benjamin (australie) naar het gemeentehuis geweest om onze “identiteitskaart” eindelijk te gaan afhalen. Nu ben ik dus officieel geregistreerd in Japan. En ik mag hier 2 jaar blijven.
Daarna deze blog beginnen typen en hierna ga ik nog wat kanji studeren.
Morgen, overmorgen staat er niets speciaal op de kalender. Vrijdag hebben we geen school want dan moeten we voorbereidselen treffen voor het schoolfestival = Mutsume-sai. Elke studentenkring/circle/saakuru doet zo iets, verkoopt iets, maakt muziek, weet ik veel. En het geld dat daarmee verdiend wordt, wordt later gebruikt voor feestjes ofzo. Onze Try Me saakuru gaat iets met banaan, chocolade en ijs doen. Dat kan niet slecht zijn!! 
Zaterdag, zondag en maandag is het dan schoolfestival dus maandag ook geen school. Vanaf dinsdag terug school. Een blog over het festival en foto’s komen in de loop van volgende week. Als ik morgen of overmorgen tijd heb, komt er een blog over de lessen die ik volg hier aan de universiteit van Saitama.
Het weer hier……nog steeds warm overdag. Een trui is meestal nog overbodig. ’s Avonds is het wel al tijd voor een jas en een sjaal. In Japan is het om half 6 ’s morgens al licht aant worden, maar om 4u in de namiddag wordt het alweer donker. Een beetje raar voor een belg, maar ja. Zo is het ’s morgens en ’s middags nog gezellig aangenaam warm, maar een keer een uur of 5 begint het ferm af te koelen. En in Japan staat winter gelijk aan kortere rokjes. En de zomer voor lange broeken, nylonkousen en handschoenen. (uitleg : japanse meisjes willen niet bruin worden. Wit is het schoonheidsideaal. En in de herfst-winter word je niet zo gauw bruin dus dragen ze (korte) rokjes terwijl in de zomer nylonkousen en handschoenen en parasolletjes noodzakelijk zijn om de zonnestralen te vermijden.)
Foto’s zijn te bezichtigen op picasa.

Dorien

1 comment:

Unknown said...

Hej Dorien,

Zo grappig, dat laatste!!
En jammer dat je geen foto hebt van die sax, had ik wel willen zien.
Voor de rest vind ik jou een schitterende studente èn je hebt een daarenboven nog een supersociaal leven ook!
Maar je mag geen 2 jaar weg blijven!! :-(
En zal ik je eens een kaartje sturen? Waar vind ik je adres?

Kusje! -x-
Liesa