Bikkuri shita (een beetje geschrokken)

Vandaag had ik placement test, naargelang je die goed of slecht aflegt, wordt je in groepen geplaatst volgens je niveau. Eerlijk gezegd ging die test wat te vlot naar mijn zin. Bij het mondelinge gedeelte daarentegen merkte ik dat ik wel nog heel wat te leren heb. Tegen half 11 was ik daar al terug buiten (het was om half 10 begonnen) en ben ik de omgeving rond mijn school wat gaan ontdekken. Het zoveelste 100 yen winkeltje kon mij (uiteraard) weer bekoren. :-) Omdat ik de rest van de dag toch nog wel iets zinnigs wou doen, heb ik de trein genomen (die waarvoor ik een abonnement gekocht heb) die de ring rond tokyo doet. Eerst ietske gaan eten op het dakterras van een héél erg hoog shoppincenter, pizza en cola. Eindelijk nog eens westers voedsel deed wel goed :-) Daarna naar een ander deel van tokyo gegaan. Akihabara genaamd, is heel bekend voor zijn elektronica winkels. Je vindt er eigenlijk niets anders… Na eerst wat te zoeken naar een speld in een hooiberg, heb ik aan de eerste beste vriendelijk uitziende Japanner (mannelijk uiteraard) gevraagd of hij toevallig wist waar ik goeie (en goedkope) elektronische woordenboekjes (denshijisho genaamd) kan kopen. Ik had er weer de juisten uitgekozen, want hij is zelfs met mij meegewandeld tot aan die winkel een paar straten verder. Ondertussen nog wat Japans gepraat, vanwaar ik kom, wat ik studeer, enzomeer van die usual stuff. Ik kwam dus in die winkel en ging naar het verdiep van de denshijisho’s (jaja, een volledig verdiep gewijd enkel en alleen aan denshijisho’s *zucht*) en keek zo wat rond. Maar het was mij al snel duidelijk dat ik op mijn eentje niet zou vinden wat ik zocht. Dus again, hulp vragen. Gelukkig lopen er in een gemiddelde Japanse winkel per afdeling zo’n 3 a 4 (soms 5 of 6 – afhankelijk van de drukte) man rond te wachten tot je hen iets vraagt. Als je naar ze toegaat, beginnen ze meestal in het Engels, maar dat gaat nooit vlotjes (hun engels is echt ronduit slecht). Dus zeg ik altijd “ge moogt het in’t japans zeggen ze” en dan slagen ze zo een zucht van “oef” :-) Alleja dus vroeg ik wat uitleg, wat het verschil was, ik legde uit wat ik zeker moest hebben en zeker niet. En uiteindelijk heb ik er een mooitje uitgekozen. En ook goedkoop (150€) vergeleken met wat ik in gedachten had eraan te spenderen (200€).

Ondertussen was het al 3uur ofzo geworden en aangezien ik aan de andere kant van de stad zat, besloot ik maar eens terug te keren naar de kant van de stad waar ik moet zijn om de trein te nemen naar nog een andere kant van de stad ^^ Van de ene kant van de kern van de stad naar de andere kant is op zich al een dik half uur…

Ik zal het eens proberen tekenen, zodat jullie het jullie een beetje kunnen voorstellen. :-) Of beter, misschien moet ik gewoon eens een plannetje bijsteken van waar ik zit en naar waar ik mij elke dag verplaats.

Dan heb ik dus de trein genomen richting Ikebukuro (daar moet ik de trein nemen naar huis) en daar eens buiten het station een kijkje genomen. Een station langs de binnenkant is eigenlijk een shoppingcenter. Allemaal winkels, grote en kleine, groenten, kledij, juwelen, kitch, boeken,… een verdieping of 8 boven elkaar. En het onderste (onder de grond) verdiep is het station. En de metro en alles. Gelijk het nieuwe station van antwerpen nu is, is in tokyo elk groot station. En het zijn er zo’n kleine 10 schat ik. Daarnaast heb je wel nog 50 (of zelfs nog meer) kleinere stations.

^^ Aaaah eindelijk heb ik een mooie vergelijking gevonden : een japans station met verschillende treinlijnen en metro lijnen en shit is brussel zuid vermengd met een beetje brussel centraal, een beetje gent en antwerpen. Maar dan nóg groter. Véél groter. Echt om in te verdwalen ^^ En dan massa’s volk. !massa!s!

Alleja, daar eens buiten gewandeld dus, en mij in één of ander starbucks achtig ding neergeploft met een ijskoffie :-) om mijn denshijisho te bestuderen. Het is onwaarschijnlijk wat dat ding allemaal kan. Alle mogelijke wiskundige, chemische, fysische, biologisch formules zitten erin. Een wereld geschiedenis atlas, een japanse geschiedenis atlas, een biologie-encyclopedie. Een woordenboek engels-engels, engels-japans, japans-engels, kanji (18000 karakters ^^), klassiek japans, testjes voor je kanji-kennis te testen, testjes voor je engels te testen, dictees (er zitten oortjes bij), dialoogjes, japans-japans woordenboek, en nog zooooooooveeeeeeeeel meeeeer. Het is echt maf! En het tofste…het is met een touch screen en zo’n pennetje. (Dat pennetje heet in het Japans Sutairasu (spreek uit als staajras of staajlas) (iets afgeleid van stylo enzo maar dan heel erg misvormt)). Bon ja, ik ben trots op mijn dingetje. :-)

Dan heb ik daar nog wat rondgehost en wat foto’s getrokken :-) en dan ben ik (express) iets na het spitsuur (spits is van half 4 tot half 5 ongeveer (maar de spits hangt af van plaats tot plaats. In de kern van de stad begint de spits al iets na 3 en is tegne iets na 4 gedaan, omdat iedereen uit het centrum wegtrekt. Maar dus iets buiten de echte kern, is het van half 4 tot half 5 en hoe meer naar buiten toe, hoe later-hoe drukker)) richting huis vertrokken. Toen ik thuiskwam was er niemand thuis behalve de kat (de oogappel van de Yūko) (de kat heet Sasuke (spreek uit : saske)) die duidelijk al een hele dag aandacht te kort had. Na mij daar even over te ontfermen heb ik wat ge-internet nu internet vrij was. Yūko zit gemiddeld elke dag een uur of 3 op de computer, en wanneer zij er (eindelijk) afgaat, is het al erg laat en wil de dochter erop. Die heb ik ondertussen dus al eens gezien. Het is maar een bizar kind. Ze is 21 en heeft een oor (misschien twee, dat weet ik nog niet) vol met oorbelletjes. Echt zo’n fanatiek geval op het eerste gezicht, maar wel vriendelijk. Ik heb eigenlijk nog geen niet-vriendelijke japanners ontmoet op deze toch al 3 dagen. :-)

Wel nog een paar grappige dingen gebeurd vandaag. In het naar huis wandelen van het station naar huis, was er een klein jongetje mij aan het aanstaren (lang leve blauwe ogen :-) dat bestaat namelijk niet in Japan, dus aan mij zien ze heel snel dat ik “niet van daar” ben.) en er was juist een putje in de grond en had hij dat niet gezien want hij was mij aant aanstaren en hij viel (hihi). Ik moest wel ff lachen, dat komt ervan van de mensen aan te staren :-) lol.

Verder in de trein zat ik neer en naast mij zat een oververmoeide jongen van – ik schat – een jaar of twintig die heel de tijd in slaap aan het vallen was. Eerst zat ik een beetje van hem af, en hij dommelde in naar mijne kant (zo schuin vallen zo hé) en raakte mijn schouder met z’n hoofd/oor en dan werd hij wakker en zette hij zich terug recht. Een halve minuut later dommelde hij terug in, en weer en weer etc. Toen ik door had dat hij iets later echt gewoon op mij in slaap zou vallen, ben ik tegen hem geschoven, en heb ik met mijn schouder tegen zijn schouder geduwd en hem zo recht gehouden :-)

Wat is er nog gebeurd vandaag… Na het avond eten waren ik en Yūko naar een plakkerige drama serie aan het kijken op televisie en in eens zag ik daar iets MEGA groot bewegen en ik slaakte een gil. Yūko kwam kijken want die was juist een minuutje weg (precies of dat beest dat wist) en moest lachen. Het was een “weet ik veel” (ik ben de naam al vergeten). Zij had dat wel meer gezien, je ziet zo’n beestJES/insecten vaak in de zomer in japan, zei ze. En ze had dus al meteen een spray bij de hand om het diertje te bedwelmen. Toen het dus aan het eind van zijn latijn was, heb ik er een foto van getrokken. Op de foto is de grote niet echt goed te zien, maar het is een beest van gelijk 4cm lang. Een soort kever. Bij ons zijn kever een cm ofzo, en das nog groot, maar deze was gelijk tussen de 4 en 5 cm. Brrrrrrrrr, was ik ff geschrokken man :-)

Ik hoop dak er niet van zal dromen… Want de laatste 2 nachten heb ik niet zo goed geslapen. Morgen heb ik mijn eerste echte les, hopelijk valt dat wat mee. Of het meevalt of niet lezen jullie morgen! – Precies een soap ^^

Jaaaa mata ashita (spreek uit : djaaaa met de J van joy (in het engels), matta, ashta) (tot morgen)

Dorien

p.s. hieronder ziet u een foto van een niet zo volle trein om 1u in de namiddag. Tegen 4-5uur zit die trein nog 20keer zo vol :-) oneindig veel mensen en ik er ergens tussen :-) ik vind het geweldig!