Shopping Paradise

Vandaag was weer een fijne dag. Een van de fijnste tot nu toe. Deze morgen les gehad, en het is wel ca va. Af en toe een beetje saai, maar daarvoor is het les hé :-) We zien vooral dingen die ik al ken, maar héél af en toe leer ik toch nog iets bij. Lol. Vooral vlotter en juister spreken leer ik hier. En mijn gehoor verbetert (hopelijk) ook, maar dat verschil voel je zelf niet zo. Ik vind persoonlijk dat ik echt wel al redelijk wat vorderingen gemaakt heb op een kleine week. Maar das eigenlijk zo logisch als je elke dag van ’s ochtends tot ’s avonds verplicht wordt om japans te horen en te praten en te lezen… Maar zoals ik al eens zei, mij hoor je niet klagen. Ik geniet met volle teugen. Het is de beste vakantie dat ik ooit heb gehad, en misschien wel ooit zal hebben. Het ontdekken van de stad, alle aspecten van de japanse cultuur en geschiedenis enzovoort met eigen ogen kunnen zien, van de een verbazing in de andere vallen, en ga zo maar door. Het is hier echt geweldig. Elke avond kom ik doodmoe thuis van een hele dag rond te hossen en dingen te doen. Echt wel druk en voor langer dan een maand (of misschien 2 of 3) zou ik het niet uithouden denk ik. Alhoewel, nu ik hier in tokyo ben, zou ik gerust hier eens een 6tal maanden of misschien een jaar (of nog langer) willen wonen. Het is zeker en vast niet de laatste keer dat ik hier kom. Want je bekijkt en ziet elke dag zoveel, dat het moeilijk is om alles te onthouden. Sommige dingen moet je gewoon twee keer zien. Bijvoorbeeld vandaag ben ik naar de Tokyo Tower geweest. In het district Minato, ergens waar ik nog nooit geweest was. Toen we – ik ben samen met 2 klasgenootjes gegaan – daar in het station waar we moesten zijn aankwamen, wisten we even niet waar we heen moesten. We hadden geen echt goed plannetje. Maar in het station stond – uiteraard – een bordje met de pijl Tokyo Tower, en langs welke uitgang we moesten gaan. (Een japans station heeft gemiddeld 3 a 4 uitgangen.) (behalve de grote stations zoals Ikebukuro, Shibuya, Shinjuku etc, die hebben er wel 10. Het is dus een beetje moeilijk om uw weg te vinden :-) Wat ook lastig is, je komt meestal niet terug binnen langs de kant waar je naar buiten bent gegaan, waardoor het nog moeilijker wordt om je te orienteren. Afspreken met iemand in een station is ook not-done. Te groot, te veel mensen enzo om elkaar binnen het kwartier te vinden. Tenzij je elk een gsm hebt, is het echt niet te doen.

Maar bon, toen we dus buiten kwamen (uit het station) wisten we weer niet waarheen we moesten. Maar een blik in de lucht was genoeg :-)

een toren van 333m hoog zie je immers van ver. Alhoewel… Zoals er hier véél hoge (zelfs nog hogere) gebouwen staan, kan er toevallig wel eentje in het zicht staan :-) maar bon, we hadden het dus gevonden en gingen erop af. Het was een 1,5 km ofzo. Maar voor we daar aankwamen, kwamen we aan een soort park. En we gingen daar doorheen wandelen, recht op ons doel af. Bleek het niet zo maar een park te zijn, maar een tempelcomplex.

Het tempel complex vanuit de lucht (+begraafplaats) à

Was indrukwekkend, sereen en ook gewoon heel erg mooi. Daar wat foto’s getrokken, wat gerust (het was tegen de 35 graden en de zon staat daar redelijk loodrecht, waardoor er weinig schaduw was (ondanks de hoge gebouwen)) en dan weer verder gegaan. Eerst wel nog een soeveniertje gekocht :-) Een geluksbrengertje. En ahjah, voor we daar weggingen hebben we ook nog onze wens op een kleurrijk papiertje in de boom gehangen à

Bon, dan onze weg verder gezet naar de oranje-rode toren die echt wel indrukwekkend is als je eronder staat à

In Japan is elke reden goed om een winkel complex te bouwen. Daarom was er ook hier zo’n complex met winkeltjes en kitch, supermarkt, eten, ijsjes, en zo verder. Eerst daar wat rond gehuppeld, dan ons ticketje gekocht (omgezet naar euro iets van een 9 euro voor op de toren tot op het hoogste verdiep = 250 m).

Na wat aan te schuiven mochten we de lift in naar de eerste stop op 150m. Daar ons ogen uitgekeken en eerlijkgezegd, hoe mooi het weer ook was vandaag, hoe ver je ook kan kijken, hoe helder ook de hemel, het einde van de stad (Tokyo duh) is niet te zien. Het is eindeloos groot. Ook al wist ik wel dat het groot is, als je daar staat (daarna op 250m hoogte en je kan 25km ver zien in alle 4 de windstreken, en er komt nóg steeds geen einde aan de (hoge) gebouwen, dan sta je daar, als klein menselijk wezen te denken dat er niets zo indrukwekkend is als zo’n uitzicht. Ik heb op de eifeltoren gestaan (302m hoog) en Parijs is ook groot, maar het is een dorpje vergeleken met Tokyo. Het is zotjes. Zotjes zotjes zotjes. Er komt gewoon geen einde aan. Niet aan de stad, en niet aan het mij-verbazen. Elke dag val ik van de ene verbazing in de andere.

Enkele foto’s van het uitzicht :

Maar de foto’s zijn niet zo indrukwekkend. Als je er staat, dan is het pas indrukwekkend :-)

Dan namen we eerste de trap en daarna toch maar de lift :-) naar 100m hoger : 250m. Daar nog wat foto’s getrokken en na eventjes weder gekeerd om nog wat te winkelen. Japan/Tokyo is echt wel een shopping paradise :-) Jammergenoeg ben ik niet zó rijk :-(

Foto’s van op 250m hoogte :

Tijdens het wachten op de lift een foto’tje getrokken van mij en Jessica. Een Taiwanese :-)

Toen we in het winkelcentrum rond wandelden kregen we zin in een ijsje. Ik besloot een 2-bollen ijsje te nemen (aardbei en vanille) en ik kreeg een bol gratis. Zie hier het resultaat :-) en dat voor 1,5 euro :-) Japan is zo goedkoop :-) Feest!!!!

Maar bon, ondertussen was het al 5u geworden en aangezien ik thuis moet zijn voor het avond eten (anders moet ik er zelf voor zorgen) heeft Yūko graag dat ik tegen 8u thuis ben. Normaal ben ik eerder thuis, maar ik had nog afgesproken met een ander klasgenootje om iets te gaan drinken tussen half 6 en half 8 in Akihabara. De bijnaam van Akihabara is Elektrical World. Ook dáár zijn er teveel winkels en teveel gerief. Zucht. Ik zie af :-( Had ik maar héél véél geld :-) lol :-)

Bonja, daar dus eentje gedronken en wat gebabbeld en wat staan kijken naar 2 meisjes die aan het station (akihabara) stonden te zingen met hun gitaar. En het was werkelijk waar mooi en live. Dus heb ik daar ook maar een foto van getrokken. Let vooral op de kledij. Vooral de rechtse van de twee. Bij 35 graden is het echt ‘in’ om van die kousen tot aan u knieen (of over u knieen – as you want) aan te doen. Begrijpen wie begrijpen kan. Ah o jah, vergeten, vandaag was eigenlijk niet zo warm zei Yūko. Ik kwam zuchtend en zwetend en doodmoe thuis en zei, “twas echt wel warm vandaag”. En wat zei ze, maar neeeen, dat valt echt nog goed mee vandaag. Lol :-|

DSC01183

Daar iets gedronken en dan terug naar huis gegaan. Het begon al donker te worden, want in Japan wordt de klok niet verzet in de zomer (wij wel –Zomeruur) en dus is het tegen half 9 al zo goed als donker. Echt donker wordt het nooit, want de lichten en neon reclames geven ’s nachts zodagig veel licht, dat het nooit echt echt donker is.

Tussen 5 en 6 moest ik dus nog van het ene station naar het andere. Het was nogal druk. Kijk maar :

Hier hoort een beetje uitleg bij. In Japan heb je dus een ring rond Tokyo. Zoals onze ring rond brussel, maar dan met treinen. Deze heet de Yamanote-sen. = yamanote-lijn. Op een uur en kwart ben je rond. Soms een uur, soms uur en half. Dus afgerond een uur en kwart. Op die ring komen verschillende andere lijnen toe die naar de suburbs gaan. Ik heb hier een kaartje bij mij liggen : ongeveer 15 lijnen komen in de 15 grootste stations toe. Enkele namen hiervan zijn : Tokyo(tokyo is de naam van de stad in zijn geheel, maar tokyo is ook nog een station en een soort centrum in Tokyo-stad. Er is dus een verschil tussen tokyostad en tokyo station. Zoals wij ook antwerpen als provincie hebben maar ook als station/stad), Ikebukuro, Shinjuku, Shibuya, Ikehabara, Ueno. De meeste van deze stations vertegenwoordigen een district, al dan niet met dezelfde naam als het station. Aangezien tokyo stad min of meer evengroot is als belgie, en belgie opgedeeld is in provincien, is tokyo opgedeeld in districten. Zo heb je onder meer het district van Shibuya, Shinjuku, Itabashi,… En dus heb je zo ongeveer 15 grote stations, maar tussen deze grote stations heb je nog oneindigveel kleintjes. Naast deze spoorwegen heb je ook nog de metro. Hoe die in een zit is voor een andere keer. Lol :-)

Bon dus, Shibuya is het drukste station ter wereld. Elke dag passeren daar miljoenen mensen. Zelfs het grootste aantal mensen op aarde. Wiii :-) Daarnaast is Shinjuku en ikebukuro ook de moeite. Zo heb ik dus in de late namiddag een foto getrokken van één perron (ikebukuro). Het was voor een trein die op de ring vertrekt en naar richting buiten de stad gaat. Zo’n trein is er om de 2 minuten. Das 30 op een uur. Omdat die meestal da groot station als vertrekpunt heeft, is ie leeg. Of zo goed als. Dan stappen alle mensen van op de foto in, de trein vertrekt. 2 minuten later staat al evenveel mensen terug klaar voor de volgende trein. En zo gaat dat een uur aan een stuk (of langer duh). Om de twee minuten een overvolle trein. Vanwaar de mensen blijven komen, ik weet het niet. Maar als je op dat moment buiten loopt, en je staat aan het zebrapad, dan staan daar ook oneindig veel mensen. En eens die allemaal overgestoken hebben en het wordt terug rood, tegen dat het dan terug groen is voor de voetgangers staan er terug zoveel. Massa’s. Echt massa’s. Een foto van het perron :

DSC01191 (het is niet te zien, maar de mensen staan in zo’n rij tot aan de andere kant van het perron J En ook nog een detail, de mensen staan zo in rijtjes, omdat de trein altijd precies stopt waar het op de grond aangeduid staat. Zo gaat het in en uitstappen veel makkelijker en sneller. Het zit zo : de trein komt. Stopt. De mensen stappen uit. De mensen stappen in. De trein vertrekt. Tussen het aankomen en vertrekken zit 1 minuut.

En daar zit ik tussen :-) i’m loving it!

Dit zijn de mensen die klaar staan te wachten om over te steken

Maar dus, samengevat. Vandaag weer lekker gegeten, leuke dingen gezien, japans gebabbeld en zo. En mooi weer. Wiii :-) i like it!

Lol jah, bon. ‘t kan al gaan voor vandaag zeker hé. Ik ben ff uitverteld.

See you later alligator.

Drien