Resutoran.

Ik zat gisteren een dik uurtje op de pc terwijl Yuko – mijn mama – naar de winkel ging om eten te gaan halen enzo meer. Toen ik ze rond kwart voor 8 de trap hoorde opkomen, dacht ik dat het eten klaar was. Maar neen, ze kwam vertellen dat ze echt wel heel moe was, en dat ze juist wat had geslapen. Dat er daarom geen eten was en dat ze dus op resutoran* gingen.. J Dorien ging met veel plezier mee, dus namen we de auto – met Yuko aan het stuur – richting resutoran. Het werd een dichtbijzijnde udon-ya*. En rara wat heb ik gegeten? Juist ja, udon. Voor alles opgegeten werd, vroeg ik 「これは何ですか？」(Kore wa nan desu ka? Wat is dit?). Dat werd dan uitgebreid door mijne papa uitgelegd, in het Japans uiteraard. Daarom was het vaak nogal moeilijk – maar ook hilarisch – om uit te leggen dat dat één stukje vis van een inktvis komt en niet van een oktopus… Daarnaast had je ook nog 木の子, zijnde ki no ko*’s. Kindjes van bomen… Wat dat moge zijn, is mij nog steeds een raadsel, maar het meeste is uiteindelijk wel uitgeklaard. Het was ook niet zomaar een restaurant, alle, daar waar wij zaten, was zo op tatami op kussentjes... Allemaal zo Japans... Das wel één van de kenmerken van waar ik nu zit, weinig Westerse dingen. Alles op en top Japans. (Ook weinig buitenlanders, daarom dat ze steeds zo kijken als ik ergens aankom.) :-)

Ondertussen werd ik ook zelf onderworpen aan een test. Nl de “hoe goed is je passieve kanji”-test. Ik verschoot van mezelf maar kon er toch nog redelijk wat van. Toen we even later echter naar huis reden en de auto parkeerden, moesten we nog een stukje te voet tot aan hun huis. Voor alle duidelijkheid : ik ben met papa en mama gaan eten, de dochter heb ik nog steeds niet gezien. Isogashii kara ^^*

En tijdens dat wandelingetje vonden ze niets beters dan mijn kennis te testen wat het lezen van namen op brievenbussen (in kanji duh) betreft. Lol, dat was lachen! Okada zijn we gepasseerd, Katō en nog vééle andere, maar zoals gedacht herkende ik niet eens de helft. Ik kende er toch een aantal en dat vond de papa al geweldig. Hij zei steeds “Yomeru no? Suge suge. Jouzu da yo.” (vertaling : Amai gij kunt da lezen, zalig zalig. Ge zijt echt goed jong.) Zo half verbaasd… Soms onderschatten ze me en leggen ze iets simpels heel uitgebreid uit. En dan een andere keer – 5 minuten later – denken ze dat ik het allemaal kan volgen wanneer ze bezig zijn over Abe Shinzō* en de politieke mondai*’s. Yeah lol. J Wat wel een feit is, is dat ze met complimentjes smijten. Ik kom vol zelfvertrouwen terug J

Voor vertalingen van de Japanse woorden : scrollen of zelf opzoeken!

-Resutoran is restaurant voor de niet-japanologen onder ons. Maar dat had je al wel afgeleid ondertussen??

-Udon-ya : restaurant met als specialiteit udon. Soort van noedels met groenten en vlees en vis in een so(e)pje in één kom.

-Ki no ko : het leek mij een soort paddestoel, maar het is letterlijk vertaald “een kindje van een boom”. Wat dat moge zijn… ^^

-Kanji : Japanse karakters waarvan er wel 6000 bestaan, waarover 1945 courante en ik zo er al zo’n 1000 zou moeten kennen. Passieve kanji : karakters die je kan herkennen en uitspreken, maar die je niet zelf kan schrijven zonder ze eerste eens goed te bekijken.

-isogashii : drukdrukdruk

-Abe Shinzō : de premier van Japan

-politieke mondai’s : politieke matters

Wa wel nog leuk is om te vermelden, is dat ik in het resutoran echt AANGESTAARD werd. Door van die 4jaar oude Japanse kindjes, die dan tegen elkaar zeggen “Hora! Gaijin!” en denken dat ik het niet versta :P Hora, gaijin wil zeggen : Kijk daar! Een vreemde(ling)!! J

Dan komt er spontaan een lach op mn snoet, kawaiiiii (schattiiigg).

Nog iets tofs, die washitsu (kamer in japanse stijl met tatami, futon en kartonnen muurschermen) waarin ik slaap, is Yuko haar theeceremonie ruimte!! Ze nodigt tweemaal per maand mensjes uit die samen met haar thee komen drinken en 3u stil zitten op hun knieen. Ik ben al uitgenodigd dus ik kan er niet van onderuit (drie uur stilzitten met je knieen onder je poep is geen lachertje), tenzij ik iets met school te doen heb…

Omda’k echt mega moe ben en nog 4 weken moet overleven, ga ik nu slapen. Ik typ deze verslagjes aan het einde van de dag en zet ze wanneer ik tijd heb. ’t Is hier nu middernacht, daar bij jullie is het nog maar 5u… De omgekeerde wereld J

Maar deez hier gaat slapen ! Oyasumi (Japans voor slaapwel)!

X x x x x xx x x x x xx x x x x x x x x xx x x x x x