～～～Disneyland～～～

Vandaag was een geweldige dag. Maar dan ook echt een geweldige dag. Hij begon deze morgen al vroeg, om 7u ging mijn wekker. Ik sprong uit bed, douche binnen, daarna nog wat fruit en cornflakes naar binnengegooid en vertrokken voor een dagje eropuit naar Tokyo Disneyland. De afspraak was om 9u in de klas en van daaruit gingen we dan vertrekken met iedereen tesamen. Niet iedereen, want net zoals alle andere activiteiten is deze niet verplicht en mag je nog altijd zelf beslissen of je meegaat of niet. Maar er waren er een heel wat uit mijn klas die meegingen, dus we hadden ne grote, maar fijne, groep.
Het was een ingewikkelde heenreis, 3 keer van lijn veranderen (=overstappen), maar na een dik uurtje waren we terplekke. In het Zuid-Oosten van Tokyo bevindt zich de prefectuur Chiba en daar was het te doen. Er zijn wel 2 Disneylands. Tokyo Disneyland en Tokyo Disneyland Sea. Wij hebben Disneyland ‘gewoon’ gezien, dus ik kan niet het verschil tussen de twee uitleggen. ‘k Zou zeggen, zoek het eens op ^^
Bon, we kregen dus ons inkomsticketje en na wat foto’s getrokken te hebben van de ingang en het algemene beeld, werden we ‘aan ons lot overgelaten’ in een groot park met een japanse plattegrond. !jeej!
Al gauw werden er groepjes gevormd, want met zo’n grote groep is het onmogelijk om samen te blijven en iederen tevreden te stellen. Ik zat met 4 vriendinnetjes in een groepje van 5, wat achteraf gebleken niet zo handig is, want dan moet er altijd iemand alleen zitten…
Fantastisch, ik ben doodmoe, dus ik schrijf morgen verder. Morgen is zaterdag en een niets-doen-dag voor mij. Buiten wat lezen/studeren en op computer zitten (en eten maken) zal ik niet veel verzetten. Tot morgen dus, voor een vervolg op dit al spannende begin !
Bon, hier zijn we weer. Goed uitgeslapen en proper gewassen en gestreken. Waar was ik ook al weer gebleven…
We waren dus met z’n vijven wat aan het rondlopen door het park/(disney)land en aan de zijkanten van de hoofdwandelpaden begonnen zich mensen neer te zetten en te installeren voor gelijk een uur durend ding. Wij totaal niet wetend wat of hoe vonden dan ook niets beter dan gewoon mee te doen met de rest en ons daar neer te zetten. Ons voetjes konden wel wat rust gebruiken want we waren al van om 8u ’s morgens op pad. Eerst naar school en dan van school richting Disneyland. We zetten ons daar neer en blijkbaar zaten we juist voor een (geluids)box, want in ene keer schrikken we ons rot wegens te luid en te dicht. Het was een of andere omroeper die ons (en iedereen) liet weten dat er binnen enkele minuten één of andere Hawaiaanse parade zou passeren en dat we toch wat moesten opletten en de kleine kindjes bij de hand houden.
Wij hartstikke benieuwd wat voor iets dat nu eigenlijk was. Ik heb het gefilmd en foto’s getrokken, maar mijn filmpjes zijn te groot, dus ik kan ze niet op youtube zetten. Ik heb wel op youtube min of meer hetzelfde gevonden, maar dan van een jaar ofzo geleden. Het trekt er hard op, muziek en praalwagens zijn min of meer hetzelfde gebleven. Dansjes, volgorde, kledij enzomeer was bij ons wat anders, maar het geeft een goed beeld wat die parade inhield.
De parade op zich heeft tussen de 30 en 45 minuten geduurd. En het was echt de moeite waard. Het deed mij een beetje denken aan Carnaval :-) bij ons. Al die praalwagens en kledij. Muziek was ook super vrolijk.
Onze dag begon dus al goed en iedereen was goed gezind. Na de parade hebben we zo wat vanalle attracties bezocht, giftshops in en uit gewandeld enzovoort.
Ik ga geen volledig uitgebreid gedetailleerd schema geven van welke attractie wanneer bezocht, maar het moet gezegd worden dat de Japanners er hun werk van maken. Als je in Japan bent op een dag, is dit iets dat niet mag ontbreken op de planning. Spijtiggenoeg ben ik nog niet naar Disneyland Parijs geweest dus ik kan niet vergelijken, maar dit was toch netjes. We hebben daar ook naar een 3D film gekeken, ook echt de moeite. Zo met brilletjes… Een space shuttle voerde ons 10 minuten lang op en neer ondersteboven en alles wat ge u kunt inbeelden in een pikdonkere ruimte. Geen lichtje, flikkeringske, niets noppes nada. Pikke donker. En snel. En hard. Indrukwekkend, maar toch een beetje angstaanjagend. In een gewone roetsjbaan zie je wanneer je naar links of rechts gaat (of overkop) en ben je erop voorbereidt, hier kon je echt niets zien en het was een behoorlijke uitdaging. Ondanks een vrijdag en zomervakantie en nog relatief mooi weer (het heeft maar heel eventjes geregend) was de maximum wachttijd over’t algemeen 30min. Een keertje hebben we 45 minuten ofzo moeten wachten, bij de Splash. Het was middag en het was warm en iedereen had wel zin in een verfrissing.
Wat op het eerste zicht saai leek, maar uiteindelijk toch nog fijn was, was zo een tocht door de wereld. Met het liedje “It’s a small world after all” op de achtergrond werden we door de wereld gevoerd. Overal mensjes met de typische bezigheid van hun land. Tulpen en windmolens voor Nederland, geiten, bellen en lange vlechten voor Zwitserland (Oostenrijk?), van die Mexicaanse dingen, Griekse dansende mensjes, Eskimo’s, enzovoort. Echt wel mooi gemaakt.
Er is echt werk van gemaakt en het park zelf ligt ook heel proper. Je komt dan ook veel mensen tegen die met een veegborstel rondlopen en het park lopen te kuisen.
Achja, alles bijeen een zeer geslaagde dag. Een van de fijnste tot nu toe.
De plannen zijn vandaag (zaterdag) nietsnutten, misschien in de late namiddag/avond richting Akihabara om een 2e denshijisho (elektrisch woordenboekje) te kopen en wat te winkelen. Maandag ga ik na de les richting Odaiba. Een soort eiland met vanalles… Ik ga daar naar toe (en nu kom het) met een klasvriendinnetje en 2 jongens. Dubbel date dus :-) gnigni. De jongens zijn Jappen, uiteraard. Zo wordt er weer een hele dag Japans gesproken. (Deftig Japans, beter Japans dan het Japans dat we met ons 5 onderelkaar in Disneyland spraken.) Goed geregeld van ons :-p
Bon, we gaan nog eens wat studeren !!
Tot de volgende, waarschijnlijk een relaas over Odaiba en de jongens uiteraard ^^
Dorien