Mushiatsui (warm en vochtig)

Zondag. Vandaag is alles open in Japan. Bibliotheek, postkantoor, bank, supermarket, allejabon, alles. Rare Japanners :-) Yuko is deze middag vertrokken naar ergens in Tokio om daar de gsm die ze uitgeleend had te gaan ophalen. Zodra ze terug is, heb ik dus een gsm, want nu leent ze die een maand aan mij :-) jeej! Maar dus, geen mama in huis vandaag. Ze komt tegen de vooravond terug, en dan gaan we naar de winkel om eten te gaan kopen.

Ondertussen had ze dus papa (ik weet nog steeds zijn naam niet) opgedragen voor mij te zorgen. Voor mij zorgen houdt in eten maken, mij ergens mee naar toe nemen enzovoort. Dus toen ik terugkwam van de weg naar het station (ik ben samen met Yuko naar het station gewandeld, zij heeft daar de trein genomen en ik ben teruggekeerd) ben ik even wat winkels binnengestapt. Ook daar was iedereen mij aan het aanstaren met een blik van wat doet zíj hier… Het is me ook opgevallen vandaag dat er echt weinig tot geen buitenlanders zijn in Japan. Of toch niet hier waar ik me bevind.

Maar dus, eens thuisgekomen zei ik “tadaima” (ik ben terug). Papa sprong recht en vroeg of ik honger had. Ik beaamde dat en dus begon ie eten te maken. En het was lekker :-)

Daarna werd er eventjes een siesta gehouden. Dat is hier wel de gewoonte denk ik, maar ik had het ook gewoon nodig. Want die jetlag voel je wel. Ik maak ook altijd de vergelijking met hoe laat het nu is in België. Daar is het nu 8u in de ochtend. Normaal zou ik nog aan het slapen zijn, maar nu ben ik al 5u wakker…

Na het siesta’ke nam hij mij mee naar een Boeddhabeeld. Ik verwachtte er eigenlijk niet zo veel van. Toen hij me zei in de auto dat het het 3^e grootste Boeddha beeld in Japan is, verwachtte ik er nog steeds niet zo veel van. 5 minuten later bleek dit onterecht. Een boeddhabeeld van 8,2m hoog en 3,2m breed is wel degelijk indrukwekkend. Je kon daar wierrookstokjes aansteken, de koi’s in het vijvertje eten geven, je handen en mond reinigen, foto’s trekken :-), souvenirtjes kopen en wensen doen. Ik heb zo goed als alles gedaan. Wierrookstokjes waren er al genoeg (ik was bijna vergast) dus besloot ik daar niet aan mee te doen. (Het kost ook allemaal geld J). De koi’s in het vijvertje waren al dik genoeg en de kindjes amuseerden zich met eten geven, dus heb ik er gewoon een foto van getrokken. Foto’s heb ik trouwens a volonté getrokken. Hand en mond reinigen was ook fijn, want het is hartstikke warm hier. Een graad of 35 EN DE ZON SCHIJNT NIET EENS. Daarbij is het nog mega vochtig, maar toen ik dit vanmiddag op weg naar het station zei (dat het nogal warm is), zei Yuko dat het echt nog goed te doen is vandaag, dat het helemaal niet zo warm is. Zucht! Dat belooft! Maar dus lekker fris water drinken en handen afspoelen was deugdelijk. Dan heb ik 2 souvenirtjes gekocht. Van die Japanse kitch J Meisjes veranderen hier niet elke dag van oorbellen of juwelen, maar van hangertjes aan de gsm. En het ergste/grappigste is dat jongens, oude vrouwen, mannen, bazen van bedrijven, kortom IEDEREEN hier aan meedoet. Overal zie je ze, in alle mogelijk maten, kleuren, vormen,… Daarbij zijn ze ook héél goedkoop, waardoor ze als zoete broodjes verkopen. (Bij ons zie je dit nu ook al, van die hangertjes, maar dat is echt nog niets vergeleken met hier. Hier vind je winkeltjes die enkel van die hangertjes verkopen… Gekke Jappen…) Maar dus, heb ik eventjes meegedaan aan de rage, en er ook eentje gekocht!

Dit is dus het boeddhabeeld met mij erbij! (Zie het contrast, hoe groot!)

Ohja, en voor we naar huis gingen, passeerden we langs een Jinja. Dat is een schrijn. Een schrijn is een soort tempel enzo, maar dan van Shinto. Tempels en Boeddhabeelden etc zijn van het Boeddhisme. Shinto is de inheemse godsdienst van Japan, en die hebben ook zo van die dingen. En dat noemt men een schrijn. Zo zijn er in elke straat wel een. Ofwel heel groot, ofwel heel mini, zo aan de zijkant van de baan. En deze foto is een torii, de ingangspoort van een Jinja.

Daarna heb ik ook nog zo een soort ijsje gekregen dat geen ijsje is. Zo koffiesmaak (echt lekker!) ijs in een flesje dat ijs is, maar dat je moet plat nijpen en warm maken met je handen en dan wordt dat soort van milkshake in een (plastieken) flesje. Jam!!

Voor meer foto’s van mijn bezoekjes enzomeer, ga naar http://flickr.com/photos/dorieninjapan

Tot de volgende voor meer sappige verhalen!

Dorien