地震 & Odaiba ! Yo～ssh!

Vandaag was – letterlijk en figuurlijk – een bewogen dag. Laten we maar meteen met de deur in huis vallen : deze ochtend om een uur of half elf, werden we wakker geschud. Een aardbeving, jawel! Ze vond plaats in Niigata, in het Noord-westen van Japan. Daar was het 7 op de schaal van Richter. Met als gevolg 7 doden en 750 gewonden.
In Tokyo was het MAAR 3. Ik moet er wel bij vertellen dat we op het 7e verdiep van een hoog gebouw zaten, in een hoek, en zonder te overdrijven, het gebouw wiebelde serieus van links naar rechts.
We waren ietwat saaie dialoogjes aan het doen, toen Jessica haar rechtzette en de dialoog van 2 anderen onderbrak door te roepen : JISHIN!!! Betekent dus zoveel als aardbeving. Iedereen recht en inderdaad, het beefde onder ons, en het gebouw begon te wiebelen. Ik kan het u op een blaadje geven, op dat ogenblik zo hoog boven de grond, wou ge da ge me uw beide voetjes beneden stond. Na een dikke vijf minuten was het schudden gedaan, maar tegen dat ik (en nog wat anderen, die ook voor het eerste kennismaakten met een aardbeving) gekalmeerd was, was er toch alweer een uur voorbij. Op dat ogenblik is de dood namelijk zo dicht bij. Eigenlijk is naar Japan gaan, gewoon u leven riskeren! ‘k Had dit weekend al eerst een (echte) tyfoon overleeft (die uiteindelijk niet zo erg was boven tokyo) en daar boven op kreeg ik nog een aardbeving!
Donderdag ochtend was er ook een aardbeving, maar toen sliep ik nog (het was half 6), dus die heb ik niet gevoeld. Lang leve vast slapen!
Vanmorgen heb ik het dan toch mogen meemaken. Mogen – lol.
En de natuurgoden zijn mij goed (?) gezind, want deze avond, iets na elven, 23u12 om exact te zijn, was er wéér een aardbeving. Deze keer maar zachtjes. 1 à 2 op de schaal van Richter.
Een bewogen dag, jawel!
Tot vandaag stond ik te springen om eens een aardbeving te mogen meemaken, nu ik er eentje gehad heb, is het welletjes geweest. Ik hou er niet zo van. Eerlijk gezegd was ik zelfs wat in shock deze ochtend. Maar ge zou voor minder !! Geloof mij!!
Bon, nu naar het plezantere deel van de dag : Odaiba.
Odaiba is een kunstmatig eiland in het Oosten van Tokyo, in de baai van Tokyo. Er bevindt zich het tweede hoogste reuzenrad ter wereld (na Londons Eye), veel eigenaardige hoge gebouwen, winkelcentra en ook gewoon mooie uitzichten. Hiervoor verwijs ik u door naar de fotosite. Ohja, die is trouwens veranderd. Vanaf nu kan u de foto’s vinden op volgende link :
http://www.imagestation.com/members/Dorieninjapan

Details over Odaiba zijn voor later, mond aan mond. Ik ga wel aan de hand van wat woorden eventjes omschrijven hoe het er was.

1. Water : Aangezien het een kunstmatig eiland is, is het omgeven door water. Het ruikt er ook keihard naar de zee en het ruisen van de zee enzo. Heel rustig en mooi.
2. Hoog : het contrast met de zeespiegel en keihoge gebouwen is groot. Vanuit het reuzenrad (want daar zijn we uiteraard ingeweest) kon je alles mooi bekijken. Ik kan dat niet met woorden uitleggen, hiervoor hebben ze ooit de foto uitgevonden. Take a look!
3. Brug : het eiland is met het vasteland verbonden via een 1353 ongeveer lange brug. Waarvan 500 hangbrug. Ik heb die hoogst persoonlijk TE VOET afgelegd. By night, uiteraard. Het is de meest romantische plek die ik ooit in mijn leven gezien heb.
4. Zo komen we bij het 4e woord : Romantisch. Vandaag was een feestdag in Japan : umi no hi. Vertaald : dag van de zee. En dus op het strand aan het water waren 12500 (als ik het goed onthouden heb, maar mogelijks is het een nulletje te weinig) kaarsjes gezet, in verschillende vormen. Het ruisen van de zee, miljoenen lichtjes in hoge gebouwen, de rainbow bridge (zo heet de brug die ik bewandeld heb) en de kaarsjes al te samen vormden een prachtig geheel.
5. Vijfde woord is dan licht : het reuzenrad was oneindig mooi verlicht en veranderde ook steeds van kleur. Vliegtuig lichtjes, gebouwlichtjes, kaarsjes, alles zo mooi ~
6. Monorail : er gaat een soort trein rond op het eiland. Die vertrekt op het ‘vasteland’. Ik zet vasteland tussen aanhalingstekens, want japan is op zich ook nog altijd een eiland. Dus het vasteland van het eiland ^^ Iedereen volgt nog? :-)
Die trein wordt niet bestuurd en gaat vanzelf. Computergestuurd :-) Ik heb zo’n pas gekocht, dat je hem zoveel kan gebruiken als je wil op één dag. Zo hebben we af en toe stukjes te voet gedaan, als er iets te zien was, en andere stukjes met de trein. Ideale combinatie!
7. Tatsuya : de naam van de jongen die mijn date was. Hihi :-) Het was zodanig leuk vandaag dat we al meteen iets gepland hebben voor volgende week :-)
8. Uitzicht : veel mooie uitzichten met de hoge gebouwen en de lichtjes en alles erop en eraan. Maar daarvoor verwijs ik jullie dus door naar mijn fotosite. Hier een klein voorsmaakje. ‘k Moet wel zeggen, de foto’s zijn niet allemaal even scherp. Het is vandaag nogmaals gebleken dat het niet zo makkelijk is om een mooie foto te trekken! Zeker niet by night.

Conclusie : vandaag was de fijnste dag tot nu toe. Het was ook het mooiste weer. En de leukste compagnie. Dat gecombineerd met een prachtige plaats, kan niet anders dan perfect geweest zijn.
Japan is zo fijn hé. Zo fijn… Yo~sh. (Japans voor fijn.)
S!aapwel.